دلم می‌خواهد
با هم بشینیم و فیلم ببینیم
فارق از تمام آشوب ها
از ساعت ۵ عصر تا آخرین ثانیه عمرم
+پریا
5 عصر
آنجا که مرز بین
دل و آسمان است
به انتظارت ایستاده ام
روزی از راه خواهی رسید
اینجا ساعت ها همه پنج عصر هستند
می آیی و زمین دوباره میچرخد
می آیی و دلم آرام می گیرد از این همه
مرداد خیال
می آیی و زندگی ، دوباره بهمن می شود
زندگی محکم و محکم تر سیلی می زند بر وجودم
من چون بیدی مجنون میرقصم در باد
اندوهی فروان
است از دست دادنت
اقیانوسی از دل تنگی در گوشه دلم به انتظار ایستاده
تلاشی بی فرجام است دویدن هایم
همان طور که
کسی نمی تواند من را عوض کند
منم نمی تونم کسی رو عوض کنم
اینو با خودم هی تکرار می کنم این روز ها
چرا
یه دفعه بهم میریزه همه چی
از اونجا که بهش فکر نمیکردی یه چیزی میزنه بیرون
خیلی دارم تلاش می کنم خوب باشم خوب رفتار کنم ولی انگار خود این خوب بودنه مشکله ! انگار بد باشم بهتره
کاش میشد بد باشم
رعد و برق
صدای درهم شکستن من است که آسمان فریادش می زند
نبودنت تکرار می شود
زندگی شمارش ثانیه های بی تو بودن است
نیمه شبی بی پایان است
بی تو بودن
.
لب هایت طعم زندگی داشت
و
چشمانت رنگ رهایی
.