یک کاپوچینو | کافه چی

کت و شلوار پوشیده بودم کراوات زده بودم یه بطری ادکلان رو خودم پیاده کرده بودم ماشینم و گذاشتم خارج محدوده طرح ترافیک و با دربست رفته بودم وسط شهر جلسه از در رفتم تو منشی یه نگاه به من کرد و بدون اینکه بلند بشه گفت بفرمایید بشنید

یه صندلی چرخ دار اداری بود

در و دیوار اتاق رو نگاه کردم خیلی درب و داغون بود

رئیسش اومد صحبت کردیم

خیلی خندان و خوشحال ولی اخمو مثل همیشه زدم بیرون و گفتم

اینا که پول بده نیستن بهتره هر چه سریعتر برسم به ماشینم و برم دفتر خودم شاید اونجا به پول رسیدم.

یه ماشین گرفتم نشستم تو ماشین

یه مرد ۴۰ ۴۵ ساله با یه مقدار اضافه وزن - چهارشونه با یه عینک با دشته های مشکی و موهای شونه کرده با یه پیراهن روشن و شلوار سیاه با لهجه ترکی گفت

-سلام ، راننده بود

بیرون شرشر بارون می اومد سرمو چرخوندم رو به راننده دیدم یه کتاب رو داشبورده

گفتم شما این کتاب رو خوندی

- نه تازه شروع کردم

کتاب خیلی خوبه

- شما خوندی ؟

بله ولی خیلی وقت پیش

- دخترم برام خریده ، دکتر بهم گفته دارم الزایمر می گیرم اینو دخترم برام خریده

بله

- شما دو ومین مسافری هستی که می گه این کتاب خیلی خوبه چی هست مگه ؟

***

عباس اقا معروفی سنفونی مردگان یه دنیا حرف بود تو خودش یه دنیا خاطره برا من

کافه چی شنبه 9 تیر 1397 ساعت 23:26

2 نظر

یاد بگیر

اگر اشتباه کردی نترسی و بگی اشتباه کردی

شاید دوباره تکرارش نکنی

کافه چی دوشنبه 4 تیر 1397 ساعت 18:14

1 نظر

شکست خوردن

یکی از انتخاب های من نیست

کافه چی شنبه 2 تیر 1397 ساعت 22:45

0 نظر

پیوندها

دسته‌ها

جدیدترین یادداشت‌ها

بایگانی