۳۲.
آرامش
میگه بریم.
گفتی تمومه ! تموم شد.
به دنبال خودم میگردم
شاید فردا همه چیز جور دیگری باشد
زندگی تمام شده باشد
راه پایانی دارد که فردا سرانجامش می رسد
انجا که سپیده میزند
نور از راه خواهد رسید
من از همیشه خالی ترم.
نمی دونم کجا چی رو اشتباه می کنم که یه دفعه این جوری میشه! دلم می خواست جور دیگه ی میشد اما انگار این حقیقت ماجراست و زندگی همینه که هست. گریزی نیس از این همه تاریکی و غم.
اشتباه میرم که اخرش به اینجا میرسم که اشتباه کردم
و این جا ، جایی نبوده که من باید میرسیدم
- چطوری ؟
+ سلام ، خوبم، تو چطوری عزیزم؟
من اینجا نشستم ، تو را میبینم که نیستی
صدا یت خانه را نقاشی می کند
نگاه َت گرم.
+ الو میگم چطوری ؟
- خوبم.
- به چی فکر می کنی؟
+ به هیچی چرا فکر میکنی من همش دارم فک می کنم؟ دارم نگاه می کنم.
نمیدونم راضی میشی باورت میشه این جوابی که بهت میدم یا نه ولی دیگه سوال نمی پرسی، اینم یه دروغ دیگه ست که بهت میگم. به این فکر می کنم چرا همش دارم دیر میرسم، هر بار میبینمت یه چیزی میگی که من انتظارشو ندارم یا سر به سر من میزاری یا واقعا خیلی دنیا هامون باهم فرق داره! این چیزای که تو تعریف می کنی کجا من کجا! دنیام کجا.
چقدر خوبه کافه هست گاهی وقتا اینجا حرف زدن خالیم می کنه.
عکس پروفایلتو چک کردم موهاتو کوتاه کردی! چشات که خوشحاله مثل اولا که با هم بودیم، چقدر اذیت شدی با من چقدر صبر کردی، دوست دارم باهات صحبت کنم ولی نکیم بهتره انگار.
اونجا ها چه خبره که دیگه رفتم توحاشیه
زندگی ۲ سالی هست از بیرون قشنگ شده از تو تلخ و سرد.
دوس دارم برم کجا نمی دونم فقط برم ولی میگم اونجا هم همینه من که عوض نمیشم ، همینم که اینجا م حالا یکی میاد یکی میره.
حس میکنم برام کمی کوچیکی ضعیفی بزرگتر و بهتر تو می خواهم تو کمی من بیشتر می خواهم بهترت پیدا میشه تو نشدی یکی دیگه
تا اینجاش فکر می کردم فقط تو فیلما از این اتفاق ها می افته !
خیلی سخت و سنگین بود حرفایی که زدی
پاره پاره شد روحم.