1392
...من درین گوشه
که از دنیا بیرون ست ٬آسمانی به سرم نیست
از بهاران خبرم نیست
آنچه میبینم
دیوار است.
...
تلخ گذشتی، تلخ.
+سال نو مبارک.
ترس
انگاری یه کم ترسو شدم این روزا دلم که براش تنگ میشه میترسم بهش بگم. میترسم بره و گم بشه تو شلوغی صداها+دل من برات تنگ شده.
آرزو
پنج شنبه صبح آرزو کردم، ساعت به چهار نرسیده آرزوم برآورده شد،اگه همه آرزوه هام به این سرعت برآورده میشد چقدر خوب میشد. حداقل فهمیدم اشتباه می کردم کسی به من دروغ نگفته ...مرسی کائنات
مرسی قهوه فوری
مرسی خورشید
مرسی شهرمقدس
+من هنوز معنی اون نگاه ها و خنده ها رو نفهمیدم.
+تنزل آرزو
دوست داشته شدن
... ببین پرهام من همیشه گفتم وقتی یه نفر تورو دوست داره خیلی با این فرق داره که تو یه نفر رو دوست داشته باشی. باید حواست خیلی بهش باشه ...+کامران
سیگار
میگه "من عاشق این سیگار کشیدن تو ام"، سیگارشو مثل من می گیره تو دستش و یه کام می گیره زیرلب میخنده و ادای منو در میاره. بعدش میگه "خوراکه این جوری جلو دوست دخترت سیگار بکشی". با گوشه لبم میخندم.
دوستتم نداره
بهم میگه دوستت نداره فقط نمی خواهد بهت بگهچون تو ازش میپرسی چرا، فکر میکنه اگه بهت بگه ناراحت میشی و روحیت خراب میشه.
خندم میگیره، ولی بعد تو دود سیگارم گم میشم.
اینجا
گاهی وقتا انقدر مزحک میشه که فقط میشه بهش خندید، اینکه تو برا همه پروژه بنویسی بعد پروژه خودتو نتونی سرساعت بفرستی.این که یه چیزی هست به اسم قابلیت اطمینان که نسبت به یه سری چیزا اینجا خیلی خیلی پایینه نباید روشون زیاد حساب کرد چه برسه به اطمینان، شاید این خاصیت اینجاست "جهان سوم" .
صدا
قدم زدن روی برف تازه، روی کریستال های خرد شدهصدای، خرچ خرچ!
آج پوتین و برف، صدای سکوت شهر سرد من
صدای تنهایی
گریه
شالگردنمو تا روی لب هام کشیده بودم بالا ساعت 8 شب حوالی اتوبان ناکجا آباد که هر صد سال یه بار گذرم بهش می افته از جنوب غرب به شمال شرق می رفتم. داشتم به مشکلاتم فکر می کردم و غوطه ور تو دنیای سردرگم خودم، که دیدم یه مرد نشسته تو تاریکی پشت به ماشین های در حال گذر به ادمای که دارن رد میشن داره بلند بلند گریه می کنه و هق هق میکنه چند قدم اون ورتر یه ماشین بود که یه زن سرشو تکه داده بود به شیشه و داشت آروم گریه میکرد...احتمالا مشکلشون خیلی بزرگتر از مشکلات من بود که زن و مرد این جوری بریده بودن و زده بودن تو خط گریه .
دوس داشتن
خیلی وقته دیگه کسی رو دوس ندارم فقط دلم میسوزه براشون.II
الان زندگیم این جوری شده که صبح که از خواب پا میشم نمی دونم ناهار و شام رو پیش کیام و با کی می خورم.
+زمستان
خیلی ساده
دوباره رفتم بیرون که بارش برف رو تو نور زرد حیاط نگاه کنم، ولی دیگه برف نمی اومد. باید همون نیم ساعت پیش که اومده بودم بیرون یه دل سیر نگا(ه)ش میکردم اما سردم شده بود برگشته بودم تو خونه!گاهی وقتا فرصت هامون رو خیلی ساده از دست میدیم.
کلاه کاپشن
صدای طق طق دونه های بارون روی کلاه کاپشن سفیدم سکوت بی انتهای شب حوالی اتوبان اکجاآباد، باعث بفهمم کلاه کاپشنم صدای بارون رو خیلی قشنگتر می کنه.چرا تا الان متوجه نشده بودم